Afschrikwekkende blessures

Wat is dat toch de laatste tijd met al die hoofd- en nekletsels op het voetbalveld? De ‘epidemie’ begon vorig seizoen met het dramatische geval van Mihai Nesu. De speler van FC Utrecht raakte bij een onschuldig duel tijdens de training vrijwel geheel verlamd.

Na het drama van Nesu zijn het dit seizoen vooral de keepers die het moeten ontgelden. In een periode van slechts twee weken leken verschillende doelmannen de ene na de andere dreun te moeten incasseren. Maarten Stekelenburg kreeg de voet van zijn tegenstander tegen zijn hoofd, Przemyslaw Tyton de knie van een ploeggenoot en ook de keeper van Jong FC Groningen, Egil Etemadi, moest na een botsing het veld verlaten met naar het leek een ernstige hoofd/- nekblessure. Gelukkig viel de schade voor de drie genoemde doelmannen mee.

Dacht je dat daarmee de ellende was opgehouden, zie ik net op facebook de ambulance het veld van Willem II op rijden om weer een gesneuvelde speler op te pikken. Ditmaal is het Arjan Swinkels, verdediger van de thuisploeg, die compleet ingepakt wordt afgevoerd en waarbij wordt gevreesd voor een ernstige nekblessure. Gadverdamme!

Toen Tyton daar zo roerloos in zijn eigen doelgebied lag zat ik aan de andere kant van het stadion op de tribune. Waar ik normaal altijd intens geniet van een wedstrijd tussen PSV en Ajax maakte de wedstrijdspanning vanaf dat moment plaats voor een diep treurig gevoel. Wat als die jongen nou nooit meer op zal staan? Daar moet je toch niet aan denken. Mijn hele dag was verpest en pas toen ik via de radio te horen kreeg dat onze keeper ‘slechts’ een zware hersenschudding aan de botsing had overgehouden ging die knoop in mijn maag een beetje losser zitten.

Hetzelfde gevoel heb ik op deze avond. Ik was lekker aan het relaxen met een paar afleveringen van één van mijn favoriete series, maar na het zien van die ambulance heb ik eigenlijk nergens zin meer in. Alleen nog maar in het schrijven van dit stukje, al is ‘zin’ daarbij niet echt het juiste woord. Sport is mooi, sport is fantastisch. Maar soms even niet.

Review: Jason Derülo - Future History

Jason Derülo (echte naam Jason Desrouleaux) is lekker bezig. De gisteren 22 jaar geworden R&B-sensatie uit Miami laat zijn titelloze debuutalbum uit 2010 volgen door een ijzersterke tweede compact disc. Net als de eerste plaat pakt ook Future History je direct beet. De dansers onder ons zullen moeite hebben om stil te blijven zitten, maar ook de minder getalenteerden zullen bij het beluisteren van deze plaat hoogstwaarschijnlijk hun gêne opzij zetten en enkele houterige danspasjes wagen. Want stiekem zou iedereen natuurlijk willen dat hij kon dansen als Jason, die zijn tweede album wederom slim in elkaar heeft gezet. Uptempo nummers als ‘Don’t wanna go home’ en ‘Breathing’ worden afgewisseld met wat rustiger werk als ‘It girl’ en ‘Givin’ up’, maar vrijwel alle songs zijn prima dansbaar. Alleen het slotstuk ‘Dumb’, waarin Jason zijn noten zingt onder begeleiding van een gitaartje, is vooral een luisterliedje.

Wat de albumtitel betreft, die dekt de lading aardig. Met onder andere een gewaagde maar geslaagde remake van één van de mooiste nummers aller tijden (‘Africa’ van Toto) toont deze youngster zijn historisch besef. Als hij op deze manier doorgaat met goede platen maken dan ligt er voor hem een gouden toekomst in het verschiet. ‘Future History’ is een album waarmee Jason Derülo zijn grote belofte definitief inlost.


Cijfer: 8

Toptracks: It girl, Fight for you, Pick up the pieces