Het product vreemdgaan

Een poos geleden zag ik voor het eerst een reclamespotje van de website secondlove.nl op televisie. Ik was lichtelijk verbouwereerd. Hoorde ik de verleidelijke vrouwenstem nou werkelijk zeggen: “Ben jij gelukkig getrouwd?  Ik ook.”? Ja hoor, ze zei het echt. Wat was dit voor dubieus bedrijf?

Secondlove.nl blijkt echter niet de enige in zijn soort. De laatste tijd komen de spotjes van VictoriaMilan.nl vaak voorbij op de radio. Ander bedrijf, zelfde idee: mensen met een relatie een platform geven om snel en ongemerkt vreemd te kunnen gaan. “Herleef de passie, begin een affaire”, aldus de vrouwenstem van VictoriaMilan. De schok was ditmaal beduidend minder groot.

Ethisch onverantwoord, dat is het eerste wat in je opkomt. Wie er wat langer over nadenkt komt echter tot de conclusie dat het eigenlijk allemaal wel meevalt. Het is immers niet zo dat de mensen achter zo’n site alleen maar geld verdienen door relaties kapot te maken. Ik geloof best dat er op deze manier ook veel huwelijken gered worden. Wanneer de overspelige partner weer bevredigd wordt in zijn of haar behoeftes, welke dat dan ook mogen zijn, zal hij of zij minder snel de noodzaak zien om de stekker uit de relatie te trekken. Dat diegene dan wel voor altijd een geheim bij zich moet dragen is de prijs die men daarvoor moet betalen. Je kunt je ook afvragen wat zo’n relatie dan nog waard is. Sommige mensen hebben daar echter geen problemen mee en voor hen en eventuele kinderen die in het spel zijn zou dit een goede oplossing kunnen zijn.

Bij velen roept een dergelijk concept desondanks ontstemde reacties op. Men vindt het belachelijk dat dit soort bedrijven bestaan. Er zijn zelfs petities gestart om hun reclames te verbieden. Natuurlijk is zo’n firma niet geheel volgens Christelijke geloofsovertuigingen opgericht, maar net als bij zoveel producten, zoals varkensvlees, fysiotherapie en out of bed-gel, geldt ook hier de gevleugelde uitspraak van cabaretier Theo Maassen:  “Er is nou eenmaal behoefte aan en wie zijn wij dan om daar niet aan te voldoen?!”

Mensen die wat al te heftig op het bestaan van deze websites reageren vrezen waarschijnlijk dat zij via deze weg bedrogen zullen worden door hun partner. Of misschien zijn ze wel bang dat zij zichzelf ooit eens in gaan schrijven. Die angst lijkt me nergens voor nodig. Als jij met volle overtuiging kunt zeggen dat je liefje voor jou de allerleukste –liefste, mooiste, et cetera is die er op deze aardbol rondloopt dan is er niks om je zorgen over te maken. Dan kijk je niet eens naar anderen en zijn advertenties voor dergelijke websites hetzelfde als die voor mobiele telefoons: als je niet van plan bent om zo’n ding te kopen lees je er overheen. De aanbiedingen waarmee men je tracht te verleiden komen niet bij je binnen. Voor je wederhelft geldt uiteraard exact hetzelfde. En mocht je partner of jijzelf nou onverhoopt toch de behoefte hebben om je bij één van deze sites aan te melden, dan heb je de juiste persoon hoogstwaarschijnlijk toch nog niet gevonden…

Vuelta doet alleen in historie onder voor de Tour

Wielerliefhebbers weten het. Hoewel de Ronde van Spanje officieel nog in de zomer wordt gereden zitten we tijdens die koers toch echt al in de late herfst van het wielerseizoen. Hierna volgen nog de wereldkampioenschappen en enkele klassiekers, waaronder de altijd fraaie Ronde van Lombardije, en dat zit het seizoen er weer op. Het hoogtepunt van alle wielervolgers ligt natuurlijk in de maand juli. De maand waarin de Tour de France gereden wordt. Naar Frankrijk kijkt de hele wereld mee, naar Spanje kijken alleen de echte fietsfanaten.

Toch is La Vuelta op vele aspecten minimaal gelijkwaardig aan de Tour. Het fietsen zelf is waarschijnlijk zelfs leuker om te zien. Dit kan meerdere oorzaken hebben. Ten eerste is er het parcours. In Frankrijk worden mythische cols aangedaan, maar slechts in enkele gevallen is de aankomst bovenop zo’n berg. In de Vuelta eindigt de helft van de etappes bergop. Met als gevolg dat je bijna iedere dag strijd hebt tussen de grote mannen van het klassement. Ten tweede lijkt het er op dat de klassementsrijders op Spaans grondgebied ineens ook meer durven. De belangen van de Tour zijn zo immens geworden dat men daar vooral bezig is om niet te verliezen. Hier geeft men gewoon gas en kijkt men wel waar het schip strandt. Tot slot heeft het wellicht ook iets te maken met de sterkte van het peloton. Omdat de Ronde van Frankrijk nou eenmaal de allerbelangrijkste wedstrijd van het jaar is stellen alle ploegen daar hun sterkste team op. We hebben gezien hoe Sky de Tour drie weken lang in een ijzeren greep hield. In Spanje lukt ze dat niet. En het lukt niemand. Vermoeidheid of een gebrek aan kwaliteit, wie zal het zeggen. Feit is wel dat de koers er een heel stuk opener en leuker op wordt.

Het enige waar het La Vuelta aan ontbreekt is een bekende historie. De Ronde van Spanje is 32 jaar ‘jonger’ dan die van Frankrijk en had dus van begin af aan al een achterstand. Toch hebben veel Tourhelden, zoals bijvoorbeeld Anquetil, Merckx, Hinault en ook onze eigen Jan Janssen en Joop Zoetemelk, ook de Ronde van Spanje op hun erelijst staan. Veel mensen krijgen de Tour van jongs af aan mee en kunnen zich nog precies voor de geest halen hoe hun favorieten hun successen boekten. Bij La Vuelta heeft men geen beeld, geen herinneringen.

De Tour ademt nostalgie. De Vuelta voelt meer als een zwoele nazomeravond. Ook heel fijn. Ze is rustgevend maar tegelijkertijd ook spectaculair en fantastisch om te zien. Wie ook maar een beetje van fietsen houdt kan ik aanraden om deze laatste Vueltaweek (en met name aanstaande zaterdag) af te stemmen op de Belg, Eurosport of Dijkstra & Ducrot van de NOS. U zult er geen spijt van krijgen.