Tourcolumn: Radio Tour de France

Tradities zijn er om in ere gehouden te worden. Bij Radio 1 hebben ze deze zomer echter gedeeltelijk gebroken met één van de mooiste tradities in sportmedialand. Men hanteert vanaf dit jaar een nieuw format, getiteld ‘Radio 1 Sportzomer’, waarin sport en actualiteit in één allesomvattend programma gebracht worden. Het oude vertrouwde ‘Radio Tour de France’ komt daarin nog wel een beetje terug maar het gevoel is toch anders.

En dat ‘gevoel’ is juist datgene dat de Tour de France tot het mooiste sportevenement van het jaar maakt. Hoewel ik een groot wielerliefhebber ben geef ik grif toe dat niet alle etappes even boeiend zijn. Bergetappes staan vaak garant voor dramatiek, heroïek en volop wielerplezier, maar tijdens een overgangsetappe waarin een grote groep vluchters de hele dag een half uur voor het peloton uit rijdt kan ik ook goed in slaap vallen.

Het gaat bij de Ronde van Frankrijk daarom ook lang niet altijd om de koers maar om de sfeer die om deze wedstrijd heen hangt. De geschiedenis, de grootsheid en de media, die ook een belangrijk aandeel leveren. ‘De Avondetappe’ van Mart Smeets is zo’n programma dat het Tourgevoel perfect overbrengt. Net als ‘Radio Tour de France’. Tot voor kort dus.

Het nieuwe programma op Radio 1 is zeker niet slecht maar het mist gewoonweg de juiste touch. Veel jingles die elk jaar te horen waren zijn verdwenen of aangepast. Zo is bij de overbekende ‘Tourflits-jingle’ het woordje ‘radio’ weggewerkt. Het uurtje tussen 22.00 en 23.00 uur werd voorheen ook ‘De Avondetappe’ genoemd en begon altijd met de fantastische jingle “Écoutez l'etape du soir entre dix et onze heur cette sur radio!”. Ik werd er elk jaar weer blij van.

Ook de ‘Tourartiest’ en andere rubrieken zijn verdwenen. Niet dat ik me nou zo vaak druk maakte om wie er vandaag de Tourartiest zou zijn, maar het hoorde wel bij de traditie van Radio Tour. Het zijn die kleine dingen die de Ronde van Frankrijk zo fascinerend mooi maken en waarmee de Tour zich onderscheidt ten opzichte van elk ander sportevenement. Vanaf dit jaar zullen de renners echter extra hun best moeten doen om het verlies van Radio Tour de France te compenseren met meer koersspektakel. 

Tourcolumn: Broedermoord

De enige concurrentie voor geletruidrager Bradley Wiggins lijkt uit zijn eigen Sky-ploeg te komen. Christopher Froome liet gisteren met zijn versnelling op de slotklim, waarmee hij zijn kopman uit het wiel fietste, even zien dat hij misschien wel de beste man in koers is op dit moment. Stalorders vanuit de ploegleiderswagen hielden hem echter in toom.

“Broedermoord”, riep Jan Janssen in ‘de avondetappe’ over het incident. Volgens de oud-Tourwinnaar kon Froome dit ten opzichte van zijn ploeg “echt niet maken”. Maar ook al zijn er binnen het team afspraken gemaakt en wordt hij betaald om zich aan deze afspraken te houden, zijn actie is best begrijpelijk.

Want wat moet het enorm frustrerend zijn om Christopher Froome te zijn. De 27-jarige Brits-Keniaanse spillebeen heeft duidelijk de kwaliteiten en de vorm om deze Tour de France te winnen maar mag dat niet. Net zoals hij vorig jaar in de Vuelta, al rijdend in de leiderstrui, bergen werk moest verzetten voor Wiggins. Pas toen in de laatste fase van de ronde bleek dat die niet goed genoeg was om de eindoverwinning te pakken mocht Froome voor zijn eigen kansen rijden. Het bleek te laat want hij strandde op dertien seconden van eindwinnaar Juan José Cobo.

Een dergelijke situatie als die zich nu voordoet ontstond er ook in 1997 bij de Duitse Telekomploeg. Jan Ullrich was als knecht aan de Tour begonnen en was in die zin moreel verplicht om bij zijn harkende kopman Bjarne Riis te blijven. Toen het klasseverschil schrijnende vormen begon aan te nemen liet ‘der Jan’ zijn captain echter alsnog achter om met grote overmacht de Ronde van Frankrijk op zijn naam te schrijven.

Stiekem hoop ik dat Froome in navolging van Ullrich tijdens de volgende bergetappe een keer achterom kijkt en zijn kopman toeroept: “Bye bye Brad, ik ga vast!”. Een kans om de Tour te winnen krijg je niet zo vaak dus die moet je pakken ook. Bovendien dient ‘La Grande Boucle’ gewonnen te worden door de beste coureur. Bij gebrek aan concurrentie van andere ploegen zou het mooi zijn als Froome zijn eigen plan trekt en samen met Wiggins uitmaakt wie het geel het meest verdient.