Ook de reis zelf, mits niet verpest door vervelende oorpijn
bij het opstijgen en landen, kan therapeutisch werken. Hoog boven de wolken
staat je telefoon eindelijk eens een keertje uit en kan niemand je bereiken.
Nog mooier wordt het wanneer het geen directe vlucht betreft
maar er een overstapmoment ingecalculeerd is. Het wachten op de volgende etappe
van de reis is misschien wel de meest ontspannende bezigheid die er bestaat. De
telefoon mag weliswaar weer aan maar ze kunnen je wel bellen, je kunt toch
nergens heen. Net als in het vliegtuig ben je dus redelijk onbereikbaar, met
dat verschil dat je je (na het zien van talloze afleveringen van Aircrash
Investigation) niet druk hoeft te maken dat er opeens een vleugel afbreekt en
je vakantie letterlijk in het water valt. Gevangen tussen vier muren maar
tegelijkertijd vrij van alle zorgen.
Laatst weer eens een vliegticket moeten boeken. Met ongeveer
dezelfde aankomsttijden waren er twee opties: een reis met en zonder overstap.
Na bovenstaand verhaal kunt u wel raden waar mijn voorkeur naar uitging.
Uiteindelijk toch maar voor de directe variant gekozen zodat er op de dag van
vertrek ’s ochtends nog getraind kan worden. Trainen gaat immers nog altijd
boven plezier en tijd is kostbaar. Maar stiekem had ik natuurlijk veel liever
ergens een tussenstopje gemaakt. Effe lekker chillen op een vliegveld. Dat is
pas vakantie!
Volkomen mee eens! Al lijkt me alleen niet fijn om op een heel klein vliegveldje te moeten overstappen. Ik prefereer het gigantische vliegveld van Hong Kong om lekker ver weg naar de gate te wandelen, al mede reizigers spottend.
BeantwoordenVerwijderenps. vliegtuig eten is WEL lekker!
Beste Gnoe, sporten is toch ook plezier.
BeantwoordenVerwijderen