Alexander Vinokourov wint Luik-Bastenaken-Luik. Een paar jaar geleden zou ik dit bericht goedkeurend tot me hebben genomen. Maar toen ik vanmiddag de finish van ‘La Doyenne’ op de radio hoorde kon ik me wel vinden in het boegeroep van de toeschouwers. En daar geeft onze Kazachse vriend het zelf naar gemaakt.
Ik ben altijd onder de indruk geweest van zijn manier van koersen. Altijd volle bak. De dood of de gladiolen. Alles of niets. Historisch was zijn overwinning in de slotetappe van de Tour de France van 2005. De rit over de Champs-Élysées was al jaren louter het domein van de sprinters maar met een machtige jump bakte Vino alle spurters een poets. Sindsdien was ik fan.
En hij boekte nog meer mooie zeges. Vinokourov was een alleskunner. Hij ging voor de eindoverwinningen in grote ronden (winnaar Ronde van Spanje in 2006) maar als hij een etappe kon winnen liet hij dat niet na. Tijdritten, klassiekers, overal deed hij mee om de prijzen. Niks berekend rijden maar volle bak erin kletsen op z’n Hinaults of Merckxs.
Het mooie van Vino was ook dat hij dramatische dieptepunten liet volgen door heroïsche hoogtepunten. Hij kon de ene dag volledig door het ijs zakken om de volgende dag solo naar de overwinning te rijden. Een fascinerende sportman. Jammer dat hij ons al die tijd voor de gek heeft gehouden. De verboden snoeptrommel bleek ook voor Alexander te verleidelijk.
Ik voelde me compleet in mijn hemd gezet. Alsof je vriendin er al maanden een affaire op nahoudt en jij van niks weet. Haar gelooft op haar blauwe ogen wanneer ze zegt dat ze gewoon bij een vriendin langs is geweest en dat ze altijd eerlijk tegen je zal zijn. Vino heeft mijn vertrouwen in het wielrennen diep geschaad en zichzelf behoorlijk ongeloofwaardig gemaakt. Kan ik hem nog vergeven? Ik weet het niet. Een partner die vreemdgaat zou ik ook niet kunnen vergeven. Tenzij de liefde dusdanig diep zit en ik het gevoel heb dat die persoon in essentie een goed mens is. De tijd zal moeten leren of dit bij Vino het geval is.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten