Psychologie

Iets meer dan zes jaar geleden moest ik besluiten voor welke opleiding ik zou kiezen. Het ging tussen vrijetijdwetenschappen en psychologie. Uiteindelijk koos ik voor het eerste. Reden daarvoor was dat ik afschrikwekkende verhalen had gehoord over de hoeveelheid statistiek bij psychologie. De voorlichter van vrijetijdwetenschappen, de heer Hans Mommaas, verkondigde daarentegen dat het statistische gedeelte bij zijn studie wel aanwezig was maar absoluut geen struikelblok zou zijn. Echt iets voor mij dacht ik toen. Wat bleek nou achteraf: bij vtw kregen we exact dezelfde hoeveelheid statistiek te verteren als bij psychologie. Was ik dus mooi in de aap gelogeerd.

Gisteren zat ik weer eens te balen van mijn keuze van toen. Ik had namelijk graag een professionele psychologische analyse op mezelf losgelaten. Want…waarom zat ik gisteren om even na half één in de middag zo gebiologeerd naar mijn horloge te kijken?

Voor degenen die het ontgaan is. Gisteren was het zeven augustus in het jaar des Heren 2009. Om 12.34u en 56 seconden ontstond er dus het ‘magische’ rijtje 123456789. Nou ja, noem het maar magisch. Er gebeurt namelijk helemaal niets op zo'n moment. En toch zat ik er wel naar uit te kijken.

Zo vind ik het ook raar dat ik, wanneer ik het in de gaten heb, altijd op mijn horloge wil kijken wanneer er vijf of zes dezelfde getallen op dreigen te komen. Iemand heeft me ooit verteld dat het geluk brengt wanneer je zoiets ziet. Nu geloof ik daar niet zo in, maar ik wil het toch niet missen.

Het doet me een beetje denken aan de millenniumwisseling, toen er ongetwijfeld nog veel meer mensen dan gisteren panisch hun klokjes in de gaten hielden. Ook toen gebeurde er natuurlijk niets speciaals, maar de fascinatie was er wel degelijk.

Is het een rare kronkel in het menselijk brein? Waar komt het fenomeen bijgeloof vandaan? Vanwaar dat dwangmatige handelen inzake zulke nutteloze dingen? Verdomd interessant vakgebied, de psychologie. Een vakgebied waar ik mijn collegegeld, achteraf gezien, graag aan had besteed. Ik zal het mijnheer Mommaas nooit vergeven.