Het einde van het jaar is altijd een mooi moment om terug te blikken. In navolging van alle hitlijsten die via de radio tot ons komen zal ik tot aan de laatste dag van het jaar aan de hand van vijf albums terugblikken op de ontwikkeling van mijn persoonlijke muzieksmaak. Het zullen dus niet (altijd) mijn favoriete platen zijn maar wel de albums die binnen die ontwikkeling duidelijke mijlpalen vormen. Vandaag aflevering drie: Pennywise – About Time
Het was in de derde klas van de middelbare school dat we eens op excursie gingen naar Keulen. Om de tijd te doden in de bus werd er naar muziek geluisterd. Toen nog met de ouderwetse walkman. MP3-spelers had je toen nog niet. De discman bestond al wel maar dit was echt een luxe. Derhalve zat iedereen met zijn zelf opgenomen cassettebandjes te goochelen.
Ter afwisseling werden de tapejes gedurende de reis geruild en zo kon het gebeuren dat ik op een gegeven moment een bandje van de Amerikaanse punkformatie Pennywise in handen kreeg. Ik zat nog een beetje in de hiphopmodus (zie vorige aflevering) en had me eigenlijk nooit geïnteresseerd voor gitaren. Toen ik de cassette in mijn spelertje stopte ging er echter een wereld voor me open: hoe vet is dit! Ik weet de woorden die ik tegen de vriend van wie ik het betreffende bandje had geleend zei nog goed: “Op deze muziek kun je echt helemaal uit je dak gaan!”. Gelukkig had hij thuis nog veel meer van dergelijke muziek en sinds dat schoolreisje heb ik veel uit zijn muziekvoorraad mogen putten.
Wat me vooral fascineerde aan de agressieve punk van Pennywise waren de enorm snelle drums. Ik kon me er bijna geen voorstelling van maken hoe snel de armen van die man wel niet moesten zijn om dat tempo te produceren. Vooral daarom bleef Pennywise voor mij jarenlang ongeëvenaard.
Later ontwikkelde mijn voorkeur zich via emopunk richting aanverwante stromingen als poppunk e.d. De basis is echter gelegd op de trip naar Keulen. Het album About Time en dan met name het nummer Waste of Time stond aan de wieg van mijn voorliefde voor gitaren.
Morgen aflevering vier: Inkwell – These Stars are Monsters
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten