Vandaag is het zo ver! Ik leef al vijf dagen in een roes. Ik denk aan vrijwel niets anders. Luister de hele dag naar ‘Viva Hollandia’ van Wolter Kroes. Blaas op mijn vuvuzela (die trouwens bijzonder lekker klinkt in bepaalde tunnels in Boxtel en Den Bosch). Heb Teletekst constant aan. En steeds maar weer kijken op fifa.com. Het is echt waar. Het staat er echt. ‘We staan gewoon in de fucking finale!’ zou Raemon Sluiter zeggen.
Van mij mag de finale ook volgende week pas gespeeld worden. Dit gevoel is zo heerlijk, dat wil ik eigenlijk niet kwijt. Ik lach de hele dag, daar brengt zelfs een kapotte auto geen verandering in. Een mogelijke nederlaag zou mijn goede humeur wellicht enige schade toebrengen.
Maar wat praat ik nou over verliezen. Onze jongens zijn er zo heilig van overtuigd dat ze die beker gaan pakken dat je ze haast wel moet geloven. Wat er met mij en het hele land gebeurt wanneer Giovanni die trofee aan het publiek toont, daar kan ik me haast geen voorstelling van maken. Moeten we ook maar niet doen. Nooit de huid verkopen voordat het dier gedood is. Eerst maar eens afrekenen met octopus Paul en zijn voorspellingen, maar vooral met Xavi, Iniesta en die andere Spaanse klasbakken.
Driemaal is scheepsrecht! Laat het vanavond gebeuren!! VIVA HOLLANDIA!!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten