Nog één laatste daad had ik voor hem in gedachten. Nog één keer alle krachten die hij in zich heeft bij elkaar rapen voor een allerlaatste tocht. Geen triest afscheid, maat eentje vol vreugde. De claxon zou luid klinken, evenals de vuvuzela uit het raam. En wie weet was er nog een blikje oranje verf tegenaan gegaan en daaropvolgend een sierlijke duik in de gracht.
Mijn auto is de afgelopen week hard achteruit gegaan. Rijden is niet prettig meer, maar nog één triomftocht na het behalen van de wereldbeker moest nog wel lukken. Het heeft helaas niet zo mogen zijn. Wat een enorme sof.
Bij de gemiste kans van Arjen Robben zeiden we het al tegen elkaar: Robben zou wel eens de Rob Rensenbrink van 2010 kunnen worden. En hij werd het. Helaas. Als die bal er toch in was gegaan….
‘Als’ telt natuurlijk niet. En ook Spanje heeft grote kansen gehad. Maar ze maakten ze niet en dan is het toch wel heel erg zuur dat vijf minuten voor tijd alsnog de beslissing valt. Bovendien kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat de scheidsrechter nog iets goed te maken had met Spanje. Hij had de kaarten voor Nederland wel erg losjes in zijn zak zitten.
Geen rondvaart door de grachten. Geen overwinningstocht door de straten. De auto blijft grijs en zal op de wal blijven. Ook zonder alcohol is de kater groot. Het besef dat we dit voorlopig niet meer mee gaan maken is pijnlijk. Een gemiste kans. En ondanks dat ik ten tijden van die andere twee finales nog niet op deze wereld rondliep voelt het ook voor mij als ‘wéér niet’.
Ondanks de deceptie van de finale heeft dit WK voor heel veel mooie momenten gezorgd. De jongens van Bert van Marwijk hebben het land een collectief vreugdegevoel geschonken en hebben er voor gezorgd dat men er weer trots op is om Nederlander te zijn. Dit keer niet met briljant voetbal maar met indrukwekkende resultaten. Helaas heeft ook dit resultaatvoetbal ons geen titel gebracht.
Het besef dat het toch wel een bijzonder mooi WK was, met name ook omdat ik er zelf daadwerkelijk bij aanwezig was, zal nog wel komen. Nu is er de teleurstelling, ook na een nacht slapen. Uithuilen en opnieuw beginnen is het devies. Binnenkort start het clubvoetbalseizoen alweer. Wat een contrast! Massale euforie zoals de afgelopen weken zullen we voorlopig niet meemaken. Mijn auto zal er, op zijn oude dag, niet rouwig om zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten