Schrijver en dichter Simon Vinkenoog is overleden. Noem me een cultuurbarbaar, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik tot gisteren nog nooit van deze voormalig Dichter des Vaderlands gehoord had. Op de radio hoorde ik dat hij samenwerkte met Spinvis. Dat verklaart misschien die verschrikkelijk slechte muziek en dito teksten van laatstgenoemde artiest. Zoiets kun je alleen maar bedenken wanneer je continu in hogere sferen verblijft.
Want als ik de media mag geloven was deze Vinkenoog zo’n beetje de grootste wietgebruiker van het noordelijk halfrond. Als sportfanaat en gezondheidsfreak zijnde heb ik daar uiteraard weinig respect voor. Wanneer ik zoiets hoor denk ik meestal: het is terecht dat je dood bent. Als je je lichaam bewust dergelijke schade toebrengt dan weet je dat dit vroeg of laat wordt afgestraft. Aan de andere kant zegt een dergelijk levenspatroon lang niet altijd alles over het iemands karakter. Volgens diezelfde media was Simon Vinkenoog een bijzonder leuk, aardig en positief mens. Dit in ogenschouw nemende is zijn overlijden bijzonder spijtig. Iemand die gelukkig is en geniet van het leven zonder andere mensen daarbij schade toe te brengen verdient het niet om deze wereld te moeten verlaten. En genieten deed Vinkenoog volop. Wat dat betreft ben ik stiekem zelfs een beetje jaloers op het leven van deze drugsverslaafde.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Als vader van de columnist voel ik mij een beetje schuldig aan het feit dat hij nog nooit had gehoord van de schrijver/dichter/wietambassadeur Simon Vinkenoog. Ik had hem hierover moeten vertellen. In het begin van de jaren tachtig van de vorige eeuw heb ik Simon Vinkenoog zelfs een keer ontmoet tijdens een cultureel evenement in een jongerencentrum in Oisterwijk. Zijn performance in de vorm van een spraakwaterval maakte veel indruk op mij omdat hij de leeftijd had van mijn eigen vader, maar de geest van een jonge man. Zijn boeken hebben mij echter nooit echt kunnen boeien, maar het verdedigen van het marihuana gebruik heeft bij mij wel veel respect afgedwongen.
BeantwoordenVerwijderenHet feit dat hij ondanks het dagelijks gebruik van wiet toch nog bijna 81 jaar oud is geworden getuigt naar mijn mening van de redlijke onschuldigheid van dit genotmiddel. Zelf ben ik geen gebruiker maar wel voorstander van legalisering van cannabisproducten (net als Vinkenoog) al was het maar om de criminaliteit daarmee buitenspel te zetten. Simon een drugsverslaafde noemen doet in mijn ogen geen eer aan zijn wietambassadeurschap.
Hans van der Aa